11 روش درمان خانگی واریس پا

سنین میانسالی دوره شروع مشکلات عدیده‌ و ناخوشایندیست که روبرو شدن با آنها برای هر کسی آزار دهنده است. یکی از مسائلی که در صورت بی توجهی به آن با عواقب سنگین تری از بدشکلی ظاهری و یا ورم پا مواجه خواهیم بود واریس میباشد. البته که واریس پدیده‌ای مختص به سنین میانسالی و دوران پس از آن نبوده و امکان مواجهه با آن در سنین جوانی هم وجود دارد، اما بروز آن در این سنین شایع تر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از دلایل و عوامل بروز واریس میتوان به مسائل ژنتیکی، ایستادن‌های طولانی مدت، عادات بد غذایی، استعمال دخانیات، چاقی، کم تحرکی و البته بالاتر رفتن سن اشاره کرد. دوران بارداری در خانم‌ها نیز یکی دیگر از عوامل بروز واریس میباشد.
اگر بخواهیم به زبان ساده علت بروز این پدیده را توضیح دهیم باید به بررسی رگ‌های بدن بپردازیم. همانطور که میدانید رگ‌ها مسیر انتقال و گردش خون در بدن هستند و البته طراحی رگها در بدن به گونه ای است که علاوه بر ممکن ساختن گردش خون، از تجمیع و یا بازگشت خون در همین مسیر انتقال جلوگیری میکنند. اما از بین رفتن این خاصیت خدادادی رگ‌‌ها در اثر عوامل مختلفی که به برخی از آنها نیز اشاره کردیم بسیار محتمل است که به بروز پدیده ناخوشایند و گاهی دردناک و البته در صورت بی توجهی به آن، به نام واریس ختم میشود.
درمان این عارضه در موارد شدیدتر یکی از تخصص‌های پزشکان متخصص قلب و عروق میباشد. مراجعه به کلینیک درمان واریس دکتر مهدی کریمی بهترین راه‌حل برای درمان و حتی پیشگیری از بروز واریس میباشد.    
حتما تا به حال بارها به دنبال روش‌های مختلف درمان خانگی واریس بوده‌‌اید در ادامه این مقاله به بررسی 11 روش درمان خانگی واریس میپردازیم.
ورزش
انجام مرتب ورزش‌ به گردش خون بهتر در پاها کمک بسزایی می‌کند. ورزش کردن مستمر به انتقال بهتر خون در پاها و دیگر نقاط بدن و جلوگیری از تجمیع خون ختم میشود. همچنین پایین آوردن فشار خون یکی دیگر از پیامدهای مثبت ورزش کردن مستمر است.
ورزش‌هایی که در رفع و یا جلوگیری از واریس بسیار موثرند شامل:
شنا   پیاده‌روی   دوچرخه سواری   یوگا  
جوراب واریس
جوراب واریس به خاطر فشاری که به عضلات و عروق پا وارد میکند باعث بازگشت خون به سمت قلب میشود. در مطالعه ای که در سال 2018 انجام شد تاثیر مثبت جوراب واریس (با فشار 18تا21 میلیمتر جیوه ) بروی افرادی که به مدت یک هفته از این جورابها استفاده میکنند اثبات شد.
شما میتوانید جوراب واریس را از داروخانه ها و یا فروشگاه‌های آنلاین تهیه کنید.
شاه‌بلوط
استفاده از شاه‌‌بلوط و تاثیر آن در رفع درد، خارش و سنگینی پا در بیمارانی با دردهای مزمن مرتبط با واریس پا در مطالعه ای دیگر که در سال 2006 انجام شد به اثبات رسیده است.  
آب آناناس
تاثیر آب آناناس بر روی ورم پا و از بین بردن کوفتگی و ورم ناشی از واریس از دیرباز تا امروز جز روشهای درمانی این بیماری در مناطقی که این میوه رشد میکند بوده است.
تغییر رژیم غذایی
غذاهای مملو از نمک و البته سدیم موجب دفع آب از بدن و بالارفتن غلظت خون میشود که این خود عاملی است که موجب لختگی و بروز واریس در پاها میگردد.
غذاهایی که مملو از پتاسیم هستند میتوانند به دفع بی رویه آب از بدن کمک به سزایی بکنند.
مغز بادام و پسته، ماش و لوبیای سفید، سیب زمینی، برگ سبزیجات، گوشت ماهی تن و سالمون از منابع غنی پتاسیم میباشد.
مصرف مواد غذایی حاوی فلاونوید
فلاونوید ماده ایست که اغلب در میوه ها و سبزیجات یافت میشود. این ماده به گردش بهتر خون کمک میکند و از لخته شدن و یا تجمیع خون در رگها جلوگیری میکند. مواد غذایی که حاوی مقادیر بسیار خوب فلاونوید هستند را در ادامه با هم مرور میکنیم.
سبزیجاتی مانند پیاز، بروکلی تازه، اسفناج، فلفل دلمه‌ای (بل پپر)، مرکبات، آلبالو و گیلاس، سیب و بلوبری، کاکائو و البته سیر.
مصرف روغن هسته انگور
بررسی های علمی متعددی از تاثیرگذاری مصرف روغن هسته انگور در درمان واریس و رفع دردهای مزمن آن خبر میدهند اما درمان قطعی این بیماری بواسطه روغن هسته انگور اثبات نشده است پس بهتر است در مصرف آن حتما با پزشک خود مشورت کنید.
لباس های تنگ نپوشید
شاید بارها و بارها با مقالات و توصیه‌هایی مبنی بر نپوشیدن لباسهای تنگ برای طولانی مدت مواجه شده اید. لباسهای تنگ با فشاری که بدن وارد میکنند از گردش آزاد و راحت خون در بدن جلوگیری میکنند. پوشیدن شلوارهای تنگ که این روزها مورد توجه بسیاری از افراد به خصوص جوان‌ترها قرار گرفته و به اصطلاح مد روز است میتواند در سنین بالاتر با از بین بردن خواص ذاتی رگ ها به خاطر فشاری که به آنها وارد میکند موجب بروز واریس شود.
پاها را بالا نگه دارید
هر از چند گاهی میتوانید در اوقات استراحت خود پاهای خود را بالا بگیرید و مثل بچگی ها آنها را در حالت دراز کش به دیوار تکیه دهید تا با کمک نیروی جاذبه به جنگ واریس بروید
ماساژ
ماساژ نرم و سبک میتواند کمک شایانی در رفع واریس بکند. استفاده از روغن‌ ماساژ و مرطوب کننده های پوست نیز تاثیرگذاری ماساژ را به حداکثر میرساند.
در نظر داشته باشید که هیچوقت رگهای متورم و درگیر واریس را مستقیما ماساژ ندهید چون فشار وارده منجر به آسیب دیدگی نسج نرم و بافت اطراف آن میشود.    
 حرکت کنید
خیلی ساده است. راه بروید. یکی از موثرترین روش‌های درمان واریس پیاده روی و در واقع جلوگیری از عدم تحرک است. اگر در سر کار خود مجبورید زیاد بنشینید هر از گاهی بلند شوید روش‌های مناسب محیط کار و اداره را انجام دهید. اگر مجبورید برای طولانی مدت بایستید بهتر است هر چند وقت یکبار به خود و پاهایتان استراحت دهید.
موقع نشستن پاهایتان را به صورت ضربدری روی هم نگذارید چون از گردش آزادانه خون در رگها جلوگیری میکند.
در انتها به صورت مختصر به روشهای درمانی پزشکی و تخصصی تر واریس میپردازیم.
اندوترمال ابلاسیون: در این روش با استفاده از گرما و حرارت رگهای واریسی را درمان میکنند.
فلبکتومی امبولاتوری: در این روش پزشکان رگهای واریسی را از برشی کوتاه از پوست خارج میکنند.
لیگاسیون و استریپینگ: در این روش رگهای بزرگ تر درگیر واریس با استفاده از جراحی از بدن خارج میشوند.
جراحی با لیزر: در این روش با استفاده از لیزر  به از بین بردن لختگی و تجمیع خون در رگها میپردازند.
اندوسکوپی رگها: در این روش جراحی با استفاده از دوربین‌های بسیار ریز وارد بدن و قسمتهای در گیر واریس در پاها میشوند و آنها را خارج میسازند.
 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: 10 روش درمان خانگی واریس جوراب واریس بروز واریس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۸۸۱۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مداخله به‌هنگام، راه کنترل نشانه‌های اوتیسم

در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین اختلال اوتیسم آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، اوتیسم که به علت وجود نقص‌هایی در برقراری ارتباط اجتماعی، ارتباط چشمی، مناسبت‌های اجتماعی و فرو رفتن فرد مبتلا در خود است، به معنای لغوی در خود ماندگی نیز شناخته می‌شود و در گروه اختلالات عصبی-رشدی قرار دارد، زیرا بر رشد عصبی و عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد و از ابتدای دوره رشد کودک آغاز می‌شود و تا پایان عمر او ادامه خواهد داشت‌.

برای درمان اختلال اوتیسم داروی خاصی وجود ندارد و تنها با مداخله‌های آموزشی و رفتاری طولانی مدت می‌توان از شدت علائم آن کاست، این اختلال در سه سال اول زندگی کودک آغاز می‌شود که اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین آن آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام مانند رفتاردرمانی، کار درمانی و آموزش ویژه می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، به نظر می‌رسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روش‌های درمانی تأثیرات مثبت بیشتری بر بهبود وضعیت فرد داشته باشد.

نقش و تأثیر خانواده‌ها در تشخیص اختلال اوتیسم فرزندان

امیر سالار شریفی، روان‌شناس و مشاور خانواده و دانشجو دکتری روان‌شناسی کودکان استثنایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص غربالگری اوتیسم اظهار می‌کند: اولین افرادی که می‌توانند به صورت آگاهانه و با مداخله زودهنگام متوجه وجود این اختلال شوند، خانواده‌ها هستند.

وی با بیان اینکه خانواده‌ها باید در صورت تشخیص این اختلال آن را بپذیرند و دست به انکار نزنند، می‌افزاید: والدین باید آگاهانه، بدون تعصب و با پذیرش بالا با مشاهده رفتارها و نشانه‌هایی که نسبت به رشد فرزندشان متفاوت است، به متخصصانی که صلاحیت تشخیص این اختلال را دارند مراجعه و مراحل آزمون و مصاحبه را طی کنند تا بتوانند بروز قطعی این اختلال را تشخیص دهند.

این آهنگ‌ساز و فعال حوزه موسیقی درمانی با اشاره به اینکه پس از تشخیص قطعی فرد متخصص نسبت به بروز اختلال طیف اوتیسم باید سعی بر بهبود و کاهش علائم اختلال داشته باشیم، ادامه می‌دهد: به‌طور معمول علائم اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی دو تا پنج سال بروز پیدا می‌کنند و فقدان انجام فعالیت‌های معمول می‌تواند هشدار دهنده این موضوع باشد، برای مثال کودک در زمانی که به نسبت همسالان باید توانایی سخن گفتن داشته باشد، اما سخن نمی‌گوید، می‌تواند نشانه‌ای برای ابتلاء به اختلال طیف اوتیسم باشد.

شریفی عنوان می‌کند: دوری کردن از برقراری ارتباط چشمی با دیگر افراد، درگیری‌های حسی مانند بال بال زدن، مشکلات تغذیه و گوارشی، گریه و بی‌تابی بسیار زیاد ناشی از اضطراب بالا، بازی با وسایل محدود یا دوری کردن از انجام بازی‌هایی که اقتضای سن فرزندان است، می‌تواند از دیگر نشانه‌های اولیه تشخیص اختلال طیف اوتیسم باشد.

وی با تاکید بر اینکه اختلال اوتیسم شامل طیف‌های گوناگون است و امکان دارد فرد اوتیسم تنها تعداد محدودی از نشانه‌های این اختلال را دارا باشد، اضافه می‌کند: هرچه بروز و ظهور نشانه‌ها در فرد کمتر باشد، با طیف خفیف‌تری از اوتیسم مواجه خواهیم بود و هرچه تعداد و شدت بروز علائم بیشتر شود، با طیف شدیدتری از اختلال اوتیسم روبه‌رو خواهیم بود.

این روان‌شناس با یادآوری این نکته که بهترین برخورد خانواده‌ها در مواجهه با بروز اختلال طیف اوتیسم در فرزندان، پذیرش است، خاطرنشان می‌کند: افراد اوتیسم در یک بازه زمانی طلایی که به طور معمول کمتر از سن ۱۱ سالگی است، می‌توانند دست به اقدام برای بهبود عملکرد و کاهش علائم بزنند، اما با انکار والدین اقدامی برای بهبود صورت نمی‌گیرد و این زمان طلایی از دست می‌رود.

شریفی می‌افزاید: با توجه به اینکه اعصاب و نورون‌های کودکان اوتیسم در سن طلایی تشخیص، قابلیت بازسازی خود و باز ارتباط‌گیری با دیگر اعصاب را دارند و انعطاف‌پذیری عصبی در سیستم عصبی کودکان اوتیسم اتفاق می‌افتد که سبب بهبود عملکرد آن‌ها می‌شود، نیاز است با مداخله‌های زودهنگام و اقدامات برنامه‌ریزی شده فرد اوتیسم تحت درمان قرار بگیرد.

وی در خصوص مراحل غربالگری و تشخیص اوتیسم بیان می‌کند: سازمان بهزیستی کشور و بعضی از سازمان‌های خصوصی آزمون‌هایی مجازی را در صفحه موتورهای جست‌وجوگر ایجاد کرده‌اند که خانواده‌ها می‌توانند با شرکت در این آزمون‌ها و پاسخ به سوالات آن تشخیص اولیه نشانه‌های اوتیسم را انجام دهند، اما باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند.

دانشجو دکتری روان‌شناسی کودکان استثنایی با تاکید بر اینکه نباید برای تشخیص قطعی به نتایج آزمون‌های مجازی اکتفا کرد، می‌گوید: غربالگری اختلال اوتیسم در سنین متفاوت به علت ویژگی‌ها و رفتارهای هر دوره سنی، سوالات متفاوتی دارد و نیاز است برای تشخیص قطعی و دقیق‌تر این اختلال به افراد متخصص مراجعه شود.

شریفی در خصوص هزینه‌های غربالگری عنوان می‌کند: استفاده از آزمون‌های مجازی برخط برای تشخیص خانگی و مراجعه به سازمان بهزیستی برای انجام غربالگری رایگان است و هزینه‌ای برای خانواده‌ها ندارد، اما مراجعه به مراکز خصوصی، خانواده‌ها باید هزینه‌ای را پرداخت کنند.

تشخیص اولیه اختلال اوتیسم با انجام غربالگری / ‏زمان‬ طلایی تشخیص اوتیسم را از دست ندهید

معصومه یزدانی‌پور، پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه فرد اوتیسم نمی‌تواند به صورت اختیاری علائم و نشانه‌های اختلال اوتیسم را کنترل کند، اظهار می‌کند: نداشتن توانایی کنترل کردن نشانه‌ها مربوط به مسئله‌های عصب شناختی است که باعث می‌شود فرد اوتیسم رفتارهایی را از خود بروز دهد که اختیاری نبوده و کنترل آن در توان او نیست.

وی با بیان اینکه انجام غربالگری، مرحله اولیه تشخیص اختلال اوتیسم است و نمی‌تواند سبب کنترل نشانه‌های اوتیسم در افراد شود، می‌افزاید: هرچه غربالگری تشخیص اوتیسم زودتر انجام شود، مؤثرتر خواهد بود، چراکه فرد اوتیسم سریع‌تر وارد فرایند درمان می‌شود و مراحل آن را طی می‌کند.

این دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص با اشاره به اینکه شرایط گوناگونی برای تشخیص اختلال اوتیسم در افراد به‌ویژه کودکان وجود دارد، ادامه می‌دهد: هنگامی که والدین متوجه وجود تفاوت‌های رفتاری میان فرزند خود و دیگر همسالانش شوند، باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند، برای مثال اگر فرزندشان در برقراری ارتباط عملکرد ضعیفی داشته باشد و از تماس چشمی با دیگران خودداری کند یا در مواجهه با نور شدید شروع به جیغ زدن کند، می‌تواند نشانه‌هایی از اختلال اوتیسم باشد.

یزدانی‌پور عنوان می‌کند: با افزایش سن فرد اوتیسم، روزهای بیشتری برای مداخله به‌هنگام از دست می‌رود و امکان دارد نتوانیم از دوران طلایی تشخیص اوتیسم به خوبی استفاده کنیم؛ هنگامی که والدین اطلاعات کافی در خصوص تشخیص اختلال اوتیسم در فرزند خود را نداشته باشند، تشخیص اختلال اوتیسم در تعامل فرزند با دیگران صورت می‌گیرد.

وی اضافه می‌کند: با افزایش سن کودک اوتیسم و ورود او در جمعی از افراد هم‌سن و برقراری ارتباط با آن‌ها در قالب کلاس‌های آموزشی سبب بروز تفاوت رفتار فرد اوتیسم با دیگر هم‌سن‌وسالان می‌شود، اما به‌طور معمول در این شرایط مقداری از زمان طلایی تشخیص را از دست داده‌ایم و باید در صورت تشخیص، مداخله به‌هنگام صورت گیرد.

پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص خاطرنشان می‌کند: منظور از مداخله به‌هنگام، برگزاری دوره‌های درمانی برای کودکان زیر شش سال است، زیرا در این سن مغز کودکان انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و با انجام تمرین‌های درمانی مانند کار درمانی، بازی درمانی و توانبخشی شناختی، ارتباط بیشتری میان اعصاب مغزی کودک برقرار می‌شود که سبب بهبود عملکرد او خواهد شد.

یزدانی‌پور با اشاره به اینکه گاهی تشخیص اختلال در برخی از افراد اوتیسم در طرح سنجشی که برای ورود کودکان به مدرسه برگزار می‌شود، صورت می‌گیرد، می‌افزاید: به صورت کلی در تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، اطرافیان کودک شامل والدین، خانواده، معلم و مربی متوجه بروز رفتارهای متفاوت کودک می‌شوند و با ارجاع دادن او به متخصص روان‌شناس و روان‌پزشک فرایند تشخیص قطعی کودک انجام می‌گیرد.

وی با بیان اینکه مهم‌ترین ابزار روان‌شناس‌ها برای تشخیص اختلال اوتیسم، بررسی تاریخچه خانوادگی، مصاحبه و مشاهده است، تصریح می‌کند: به طور معمول با بررسی تاریخچه خانوادگی در ابتلاء به اختلال اوتیسم و مصاحبه با والدین فرد مبتلا می‌توانیم بروز اختلال اوتیسم را تشخیص دهیم، همچنین برای بررسی عملکرد و توانمندی‌های فرد اوتیسم نیاز است تا این افراد در یک آزمون هوشی شرکت کنند، اگرچه آزمون‌های دیگری برای تشخیص اختلال اوتیسم وجود دارد، اما بیشتر جنبه پژوهشی دارند و کمتر در تشخیص‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بر این اساس، هنگامی که از درمان اختلال طیف اوتیسم صحبت می‌کنیم، منظور مداخله‌های به‌هنگام است که سبب کنترل شدت بروز علائم و نشانه‌های این اختلال می‌شود، برای مثال با مداخله زودهنگام می‌توان بیش‌تحریکی و کم‌تحریکی افراد اوتیسم را کنترل کرد، اما نمی‌توان به صورت کامل شدت نشانه‌های فرد اوتیسم را به صفر رساند و از بین برد.

تشخیص به موقع اختلال اوتیسم توسط والدین در بهبود و کنترل علائم فرد اوتیسم نقش بسزایی دارد، بنابراین والدین باید با مطالعه و کسب آگاهی در خصوص مراحل رشد کودک، فرزند خود را در ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، رفتاری و ذهنی مورد بررسی قرار دهند و در صورت وجود ناهماهنگی، از انکار دوری کنند و به شناسایی و درمان اختلال بپردازند تا با استفاده از زمان طلایی تشخیص بتوانند شدت نشانه‌های این اختلال را در فرزند خود کاهش دهند.

کد خبر 747069